Koń belgijski

Uznaje się, że korzenie tej stare rasy sięgają potężnego konia ardeńskiego, a ponieważ pochodzi z Niderlandów, konie te znane są również pod nazwą wywodzącą się od historycznego Minna jednej z prowincji-Brabancji.Do połowy XIX wieku istniały juz trzy wyraźne typy konia belgijskiego, oparte nie tyle na wyraźnych różnicach w budowie co na rodowodzie i rozmiarze-gros de la dendre, colosses de la mehaigne (hurtowych giganci Dender z Mehaigne) oraz gris de nivelles et du hainaut.Choć stworzono już wówczas kilka pomniejszych ksiąg stadnych, dopiero w roku 1885 pięciu szczególnie wpływowych hodowców założyło oficjalną księgę stadną konia belgijskiego.
   Ogromne, potężne, chętne do pracy i nauki, lewanty te doskonale nadawały się do ciężkiej pracy i swego czasu spełniały rolę traktorów.Kiedy w roku 1903 rząd Belgii wysłał kilka egzemplarzy najpierw na między narodowe Targi Żywego Inwentarza do Chicago , a następnie na słynne targi w St,Louis w roku 1904, rasa ta spotkała się z olbrzymim za interesowaniem i od tej pory eksportowano ja do USA, aż do wybuch pierwszej wojny światowej.
   Wraz z rozwojem mechaniki w rolnictwie, znaczenie koni belgijskich jako siły pociągowej zmalało, po drugiej wojnie światowej stawiając je w obliczu wyginięcia. W ostatnich latach nastąpiło ponowne odrodzenie za interesowania ta rasą do celów wystawowych.Można też spotkać ja w wielu gospodarstwach w Polsce.


 Podsumujmy:
Pochodzenie:     Hiszpannia
Wzrost:               162-170cm
Maść:                kasztanowate, dreszczowate,gniade,błane, siwe
Inna nazwa:     barbancki,barbancon,koń flandryjski
Zastosowanie:   koń pociągowy

 

 Jak widać można na nich tez jeździć:)
Ciekawe jakie mają chody :).

Konie te są miłymi i potulnymi stworzonkami :)