Koń Arabski

Przeglądam przeglądam swoje posty i patrzę ,że w kolejności alfabetycznej dodaję rasy koni( polskie rasy będą miały specjalnie poświęcone posty :) ) i nie ma tam Araba.Więc:

Konie arabskie - czystej krwi arabskiej to najstarsza i bezapelacyjnie najpiękniejsza rasa koni na świecie. Koń arabski wywarł największy wpływ na kształtowanie populacji koni na całym świecie. Przykładem jest m.in. koń pełnej krwi angielskiej, który przewyższa go rozmiarami i szybkością. Ciągle jednak to araba uznaje się za najbardziej wytrwałą i wytrzymałą rasę.

Koń rasy arabskiej - pochodzenie

Dokładne pochodzenie Araba nie jest znane, swoją historię pochodzenia tej rasy mieli Beduini, którzy byli najbardziej związani z koniem arabskim, twierdzili, że powstały one z połączenia z legendarnej klaczy Baz z ogierem Hoshaba. Rozprzestrzenienie się tej rasy na innych kontynentach było efektem stopniowych podbojów islamskich, których początek datuje się na VII wiek n.e.

Budowa konia arabskiego

Araby wyróżnia kilka, charakterystycznych cech budowy. Do pierwszej, z pewnością można zaliczyć niepowtarzalną głowę – krótką, o wklęsłym profilu. Nozdrza konia są bardzo duże, podobnie oczy, które są osadzone znacznie bardziej szeroko niż w przypadku innych ras. Innym wyróżnikiem araba jest tzw. jibbbbah, czyli wypukłość między oczami w kształcie tarczy, która zajmuje przestrzeń od uszu do kości nosowej. Inną, szczególną cechą araba jest łabędzia szyja, szeroki kąt, jaki tworzy z głową nazywa się mitbah. Grzbiet konia arabskiego jest krótki i wklęsły, a tułów krótki i lekko wklęsły. Istotna cecha to także wysoko osadzony ogon. Maść araba jest przeważnie kasztanowata, siwa albo gniada. Konia wyróżnia także niezwykle delikatna i jedwabista skóra, jak również lśniąca grzywa. Ruch araba jest niezwykle płynny.

Ciekawostki

Araby mają bardzo miękkie, pokryte bardzo delikatną skórą małe i zwężające chrapy. Koń arabski wyróżnia się sposób innych ras dużą wytrzymałością. Dwa wieki temu znosiły nawet kilkudniowe rajdy pustynne. Mimo, że dziś przegrywa często w dyscyplinach, jego hodowla zwiększa się, gdyż służy do ulepszania innych ras. Ma duży temperament, choć potrafi być zarówno niezwykle ognisty, jak i łagodny.

Z zamiłowania do koni arabskich słynął sam Napoleon Bonaparte, którego siwek poprowadził podczas bitwy pod Waterloo. 

 

Osobiście znam araba poznałam też arabkę.Jednak jej już nie ma w mojej stajni.Arab nazywa się :

-Arabek

-Książę

-Manchatan

Jego fota:

 

Koń buloński

Szukając informacji na temat tego miśka natknełam się na zdjęcie:

Wiem , że to już dość stara sprawa ale nadal szokuje.Kochana Selena Gomez.Sadystka koni.
Jak można pomalowac konia na różowo?!Gdyby były to farby nie szkodzące zdrowiu to ok.
Droga Seleno a raczej tania Seleno Gomez.Nabyłaś wielu antyfanów główine u koniaży.Pilnuj się.Bo jak cię pomaluję na różowo to swojej mordki nie dopierzesz -,- ....






Wróćmy do tematu konia Bulońskiego.

Korzenie konia Bulońskiego , od zawsze uznawanego za jedną z najpiękniejszych ras koni pociągowych na świecie, sięgają rodzimych klaczy z północnej Francji oraz ognistych ogierów armii rzyskiej i oddziałów cezara, szykujących siędo inwazji na Wielką Brytanię w roku 55 n.e .Podstawa do powstania rasy utrwaliła się jednak dopiero w czasach wypraw krzyżowych , a to dzięki wkładowi dwóch znakomitych hodowców- Eustachego, hrabiego Bolinii, oraz Roberta, hrabiego d'Artois ( O LOL ) - którzy skrzyżowali lokalną linię koni z niemieckimi mecklenbrgami, mając na celu stworzenie rasy szybkiej i zwinnej, aprzy tym zdolnej do uniesienia rycerza w ciężkiej zbroi.
   W czasach hiszpańskiej okupacji Flandrii w XVIIw do rasy dodano krew koni andaluzyjskich,  Berberyjskich i arabskich, dzięki  którym wspaniałe konie bulonskie nabrały charakterystycznego wyglądu i szlachetności ruchów.
   Do wieku XVIII rozwineły się dwa wyraźne typy konia bulońskiego:  maree jest tym, którego znamy dziś, żaś mniejszy, szybszy mareyeur czyli mały bulonczyk lub koń przypływów.
   W szczycie popularności liczba koni bulońskich w północnej Francji przekraczała 600'000 jednak po tym, jak regiony te zostały spustoszone przez obie wojny światowe, a główną siłą zaprzęgową w rolnictwie zajoł traktor, liczba ta drastycznie spadła.- Obecnie szacuje się że w całej Europie jest 1000 sztuk.


Podsumujmy:
Pochodzenie:   Północna Francja
Wzrost:           153-170 cm
Maśc:              siwe
Inna nazwa:     boulonnais
Zastosowanie: Pociągowe :)



Fotki :)

Budowa siodła :)

Na obrazku wyżej jest przedstawiona budowa siodła.Siodło to nie jest tania sprawa, więc trzeba znać jego budowę by dobrze je chronić aby słurzyło nam przez wiele lat.Każdy koń powinien mieć własne siodło.Jednak dla mnie to spora głupota.u mnie w stajni mamy 21 koni i około 12 siodeł.I wszystko jest ok.Co jest tego tajemnicą?To że w stajni pracują ludzie którzy zanją się na siodłach i wiedzą jak o nie dbać.Każde z siodeł jest w dobrym lub bardzo dobrym stanie, a najstarsze z nich ma 17 lat.
Już jurto:
-Koń Buloński
-Koń Bretoński
-Budowa Ogłowia
-Budowa kopyta.
Zapraszam !:)

Koń belgijski

Uznaje się, że korzenie tej stare rasy sięgają potężnego konia ardeńskiego, a ponieważ pochodzi z Niderlandów, konie te znane są również pod nazwą wywodzącą się od historycznego Minna jednej z prowincji-Brabancji.Do połowy XIX wieku istniały juz trzy wyraźne typy konia belgijskiego, oparte nie tyle na wyraźnych różnicach w budowie co na rodowodzie i rozmiarze-gros de la dendre, colosses de la mehaigne (hurtowych giganci Dender z Mehaigne) oraz gris de nivelles et du hainaut.Choć stworzono już wówczas kilka pomniejszych ksiąg stadnych, dopiero w roku 1885 pięciu szczególnie wpływowych hodowców założyło oficjalną księgę stadną konia belgijskiego.
   Ogromne, potężne, chętne do pracy i nauki, lewanty te doskonale nadawały się do ciężkiej pracy i swego czasu spełniały rolę traktorów.Kiedy w roku 1903 rząd Belgii wysłał kilka egzemplarzy najpierw na między narodowe Targi Żywego Inwentarza do Chicago , a następnie na słynne targi w St,Louis w roku 1904, rasa ta spotkała się z olbrzymim za interesowaniem i od tej pory eksportowano ja do USA, aż do wybuch pierwszej wojny światowej.
   Wraz z rozwojem mechaniki w rolnictwie, znaczenie koni belgijskich jako siły pociągowej zmalało, po drugiej wojnie światowej stawiając je w obliczu wyginięcia. W ostatnich latach nastąpiło ponowne odrodzenie za interesowania ta rasą do celów wystawowych.Można też spotkać ja w wielu gospodarstwach w Polsce.


 Podsumujmy:
Pochodzenie:     Hiszpannia
Wzrost:               162-170cm
Maść:                kasztanowate, dreszczowate,gniade,błane, siwe
Inna nazwa:     barbancki,barbancon,koń flandryjski
Zastosowanie:   koń pociągowy

 

 Jak widać można na nich tez jeździć:)
Ciekawe jakie mają chody :).

Konie te są miłymi i potulnymi stworzonkami :)

Koń berberyjski

Powracam :).
Dziś omówimy koljną rasę konia.Tym razem  berberyjską.
na początek fotka :

Choć nie podlega dyskusji, że na przestrzeni lat koń odgrywał kluczową rolę w historii ludzkości, zaledwie kilka ras może się poszczycić zawojowaniem całego narodu.
  Przez ponad 200 lat Półwysep Iberyjski znajdował sie pod panowaniem Wizygotów -wojowniczego ludu, odpowiedzialnego za upadek Rzymu w 410r. uzbrojeni po zęby i rozsmakowani w bitwach, wydali sie wprost niezwyciężeni.Tak było aż do początków VIII wieku , kiedy to najechała ich północnoafrykańska armia arabsko-berberyjska, lekka, mobilna i dosiadająca niezwykle szybkich, zwinnych i zwrotnych koni, znanych jako berbery, na których mogli krążyć wokół swoich przeciążonych wrogów.
  Jeźdźcy tych silnych i inteligentnych koni stworzyli własny styl, który z czasem stał się znany jako  jineta, od nazwy berbyryjskiego plemienia Zanata. Styl ten wymaga, aby jeździec trzymał nogi ugięte w kolanach na któdkich strzemionach i używał uzdy o mocnym musztynku i łańcuszku.Dzięki temu koń mógł pracować szyją ,co pozwalało na branie ostrych zakrętów i gwałtowne zachamowania.
  Oprócz ważkiego wkładu w rozwój rasy andluzyjskiej, koń berberyjski miał tez silny wpływ na ulepszenie wielu innych ras, w tym czystej krwi arabskiej i angloarabskiej.Niestety, ponieważ konie te uchodza za mniej atrakcyjne niz arabscy kuzyni, nie otacza się ich podobnym uznaniem i splendorem.



Podsumujmy :)

Pochodzenie:        Maroko
Wzrost:                 142-152cm
Maść:                   gniada, skarogniada, kare, siwe
Inna nazwa:          berber, barb
Zastosowanie:      do jazdy ogólnej

Osobiście nieznam przedstawiciela tej rasy.Na świecie jest ich mało.
Ale na pocieszenie dożucam kilka zdjęć :)

 

Dla mnie są to konie wielkości kuca :)

Pozdrawiam :)